Yargı Paketiyle birlikte Geçici Madde 10’nun suç tarihi gözetilerek yeniden düzenlenmesi ve ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin koşullu salıverilme oranının 3/4 olarak değiştirilmesiyle oluşabilecek ilginç bir infaz paradoksu;
Covid Yasası olarak bilinen 5275 sayılı İnfaz Kanunu Geçici Madde 10’un suç tarihi 31.07.2023 esas alınmak suretiyle yeniden düzenlenmesi ve ikinci kez mükerrirlerin koşullu salıverilmesi oranının 3/4 şeklinde değiştirilmesi durumunda kişinin ikinci kez mükerrir olduğu cezanın 31.07.2023 tarihi sonrasında işlenmiş olması hâlinde bu cezanın 3/4 koşullu salıverilme oranıyla müddetnameye dahil edilmesi ile birlikte hükümlünün 3 sene fazla olacak şekilde denetim hakkından faydalanması mümkün olmaz. Halbuki ikinci kez mükerrir olduğu ceza mevcut infaz düzenlemeleri uyarınca 4/4 olarak infaz edilseydi ayrı bir müddetnameye konu olacak, ilk olarak ikinci kez mükerrir olan bu cezanın infazı çektirileceğinden diğer cezaların infazı başladığında bu cezanın infazı bitmiş olacak ve hükümlünün ikinci kez mükerrir cezasının suç tarihi 31.07.2023 tarihi sonrasında olsa bile ikinci müddetnameye dahil olmayacağından hükümlünün 3 sene erken denetimden faydalanması mümkün olacaktı. Dolayısıyla bu örnekte lehe olarak görülen şey aleyhe olacak, hükümlünün ikinci kez mükerrir cezasının 4/4 yerine 3/4 şeklinde infaz edilmesi ve diğer cezalarla birlikte müddetnameye alınmasıyla birlikte cezaevinde geçireceği süre önemli süreyle artacaktır. Her yeni değişiklik infaz hukukunda daha absürt uygulamalara sebebiyet veriyor.