Uzlaştırma kapsamında olmayan suça ilişkin verilen kesinleşen beraat kararının aynı anda işlenen uzlaştırma kapsamında olan suça etkisi;

Bilindiği üzere 5271 sayılı CMK md. 253/3’ün 2. cümlesi; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmünü haizdir. Buna göre, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun uzlaştırma kapsamına girmeyen bir suçla birlikte işlenmesi hâlinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanması mümkün olmayacaktır. Ancak uzlaştırma kapsamına giren suç ile uzlaştırma kapsamına girmeyen suçla ilgili birlikte soruşturma yürütüldüğü durumda, uzlaştırma kapsamına girmeyen suç ile ilgili kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesi ve kararın kesinleşmesi hâlinde uzlaştırma kapsamındaki suç açısından uzlaştırma hükümlerinin uygulanabileceği kabul edilmelidir. Yine uzlaştırma kapsamına giren suç ve uzlaştırma kapsamına girmeyen suç ile ilgili birlikte iddianame düzenlenerek kamu davası açılması hâlinde yargılama neticesinde uzlaştırma kapsamına girmeyen suça ilişkin beraat kararı verilmesi ve beraat kararının kanun yolları incelemesi neticesinde kesinleşmesi hâlinde mahkûmiyet kararı verilen tek başına uzlaştırmaya tabi suç açısından uzlaştırma hükümlerinin uygulanabileceği kabul edilmelidir. Uzlaştırma kapsamında olmayan bir suç ile birlikte işlendiğinden bahisle uzlaştırma hükümleri uygulanmayarak mahkûmiyet hükmü kurulan ve kesinleşen kararlara karşı yukarıda ifade ettiğim şartların sağlanması uyarlama yargılaması yapılarak uzlaştırma hükümlerinin uygulanmak üzere dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi ve infazın durdurulması için hüküm Mahkemesine başvurulması mümkün olduğu gibi kanun yararına bozma yoluna başvurulması da mümkündür. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27.05.2024 tarihli ve 2024/4119 E. , 2024/3880 K. sayılı kanun yararına bozma kararı;