Etkin Pişmanlık Kapsamında Zararı Gidermek Suçu Kabul Anlamına Gelmez

Malvarlığına karşı işlenen suçlarda şüpheli veya sanıkların mağdurun zararını karşılamaya dönük tereddütlerinden biri de zararı karşılamış olmalarının Mahkemece suçu kabul şeklinde yorumlanabileceği şeklindeki inanışlarıdır. Zararın karşılanmış olması hususu kuşkusuz hâkimin suçun sübutuna ilişkin kabulü üzerinde etkili olabilir. Ancak dosya kapsamında mahkûmiyeti gerektirecek başkaca anlamlı bir delil bulunmuyorsa hâkimde sanığın suçtan doğan zararı karşılamasından dolayı suçu işlemiş olduğu yönünde açık bir kanaat de oluşmaz. Zararın karşılandığı hâlde suçun kabul edilmediğini şerh düşmek de mümkündür. Uygulamada mağdurun zararının karşılanmadığı dosyaların genellikle sanığın mahkûmiyet kararı alıp almayacağını hukuken kestiremediği, riski minimalize etmek adına iyi yönlendirilmediği dosyalar, zarar miktarının sanığın altından kalkamayacağı kadar yüksek olduğu dosyalar ve sanığının sanığı bulunduğu başkaca çok sayıda dava olan ve bu davaların hepsinde zararın giderilmesinin mümkün olmadığı dosyalar olduğu görülmekle birlikte zararın giderildiği ancak sanığın beraatine karar verilen dosyalar da mevcuttur. Doğal olarak uygulamada bütün bunlara şahit olan bir hâkim, zararın giderilip giderilmemesinin suçu kabul edip etmemenin ötesinde başkaca hesaplara dayandığını da bilir. Bu noktada yapılması gereken; olası riskleri iyi analiz ederek hukuken en risksiz tercihlerin yapılması, mahkûmiyet ihtimalinin bulunduğu dosyalarda suçlamanın kabul edilmediği şerhi ile zararın giderilmesi, zararın giderilmesine karar verilmesi hâlinde giderildiği an olarak soruşturma evresinin tercih edilmesidir. Sanığın zararı gidermiş olmasının atılı suçlamayı kabul ettiği şeklinde yorumlanamayacağına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.02.2023 tarihli ve 2020/194 E. , 2023/72 K. sayılı kararı;