Yargıtay 10. Ceza Dairesi , 13/06/2023 tarihli, 2020/10559 E. , 2023/5498 K. sayılı kararı

HÜKÜM ÖZETİ : “Yalnızca, uyuşturucu madde ticareti suçundan kurtulmaya yönelik olarak uyuşturucu madde kullandığına ilişkin sanığın soyut beyan ve ikrarına dayanılarak uyuşturucu madde kullanma suçuna ilişkin mahkûmiyet kararı verilemez.”

 

Yargıtay 10. Ceza Dairesi, 2020/10559 E.  , 2023/5498 K.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Aralarındaki bağlantı nedeniyle Dairemizin 2018/1946 esasında kayıtlı Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.09.2015 tarihli ve 2015/378 Esas, 2015/216 Karar sayılı dosyası ile birlikte incelenmiştir.

Sanık hakkında kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde

yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Sanık hakkında 16.09.2013 tarihli eylemi nedeniyle Germencik Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.10.2014 tarihli kararı ile kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmiştir.

B. Sanığın 22.01.2015 tarihli eylemi nedeniyle kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kaldırılarak Germencik Cumhuriyet Başsavcılığının 11.03.2015 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

C. Germencik Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.09.2015 tarih, 2015/231 Esas, 2015/920 Karar sayılı kararı ile 5237 Sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle;

1. Kararın hakkaniyete ve yargılama ilkelerine aykırı olduğuna,

2. Etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanmak istediğine,

3. Cezanın fazla olduğuna,

4. Beraat kararı verilmesi gerektiğine,

İlişkindir

III. OLAY VE OLGULAR

Sanık hakkında Germencik Cumhuriyet Başsavcılığında yürütülen soruşturma evrakında sanığın 16.09.2013 tarihinde ikametinde yapılan aramada uyuşturucu madde ele geçirildiği, sanığın uyuşturucu maddeyi kullandığını beyan etmesi üzerine uyuşturucu madde ticaretine ilişkin soruşturma dosyasında ayırma kararı verildiği ve bu eyleminden dolayı Germencik Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından erteleme kararı verildiği, erteleme kararının infazı sırasında sanığın 22.01.2015 tarihinde tekrar uyuşturucu madde ile yakalandığı ve bu soruşturma evrakının kamu davası açılmak üzere ve Germencik Cumhuriyet Başsavcılığında erteli bulunan soruşturma dosyasıyla birleştirilmek üzere gönderildiği ve sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan iddianame tanzim edilerek yargılama yapıldığı ve sanık hakkında verilen erteleme kararına rağmen uyuşturucu madde kullanma eyleminde ısrar etmesi sebebiyle açılan kamu davasında mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

Sanığın 16.09.2013 tarihinde ikametinde yapılan aramada uyuşturucu madde ele geçtiği, sanığın kullanıcı olduğunu beyan etmesi üzerine uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan soruşturma dosyasının tefrik edildiği, bu suç nedeniyle açılan davadan Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesince mahkûmiyet kararı verildiği anlaşılmış olup; sanığın bu suça ilişkin eylemi nedeniyle uyuşturucu madde ticareti suçundan kurtulmaya yönelik olarak uyuşturucu madde kullandığına ilişkin soyut beyanı dışında delil bulunmadığından tek olan fiilin nitelik yönünden ikiye bölünerek aynı zamanda kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçu olarak değerlendirilerek yargılamaya konu kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Germencik Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.09.2015 tarih, 2015/231 Esas, 2015/920 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.06.2023 tarihinde karar verildi.